Lange tijd heb ik een afkeer gevoeld van een bepaalde set ervaringen die mijn leeftijdsgenoten "verlichting" willen noemen. Een deel daarvan is bijna zeker gewoon ego dat bang is voor ontbinding. Maar er is EEN ANDER deel dat ik niet vaak hoor bespreken, namelijk dat dit ding dat mijn vrienden "verlichting" noemen je eigenlijk een slechter persoon kan maken. Laat me proberen uit te leggen hoe. Stel je voor dat je je identificeert met je ego. Dan krijg je ook een "schaduw", wat een heleboel kwaliteiten zijn die je hebt maar waarmee je je niet wilt identificeren. Dit is een pijnlijke manier van zijn, omdat je steeds moet volhouden "ik ben zo, niet zo" en dat is gewoon niet waar. Veel moeite, veel lijden. Dus wend je je tot oosterse praktijken om verlicht te worden en je lijden te verlichten. Je mediteert lang genoeg of vindt de techniek die bij je past en woah! je hebt een ervaring. Je realiseert je bewustzijn voorbij de grenzen van het ego en het is verbazingwekkend. Er is zoveel ruimte om te zijn! Wie had gedacht dat je zo uitgestrekt en luchtig was? Het is triest dat je zo lang jezelf hebt samengedrukt, in plaats van gewoon je volledige dimensionaliteit te zijn. Bovendien, in tegenstelling tot ego-gecomprimeerd bewustzijn, oordeelt onbeperkt bewustzijn niet. Je ego, je schaduw, jullie allemaal is prima en kan blijven. Het lijden neemt enorm af. Nu komt hier het probleem, naar mijn mening. Je kunt een dramatische afvlakking van het motiverende en opvallende landschap krijgen die het gemakkelijk maakt om gewoon niet aandacht te besteden aan al dat ego- en schaduwgedoe. Immers, die dingen voelen gewoon niet meer als een probleem – het zijn gewoon meer nevelachtige/leeg fenomenen die opkomen en terugkeren naar de leegte van bewustzijn. Dit is hoe je zoveel mensen krijgt die op een bepaalde manier echt verlicht zijn, maar nog steeds binge-drinken, vreemdgaan op hun partners en hun studenten misbruiken (wat ze natuurlijk beginnen te doen, omdat ze de remedie voor lijden willen delen). Ik denk dat dit is waarom het boeddhistische pad traditioneel zoveel nadruk legt op het cultiveren van deugdzame gedragingen naast ontwaken. Zodra je vordert op het ontwakingspad, gaat je conditionering gewoon door, of die conditionering nu positief of negatief is. Dus je wilt de conditionering ontwikkelen van het onderzoeken en aanpakken van je blinde vlekken voordat je de horizon bereikt waar ze je niet meer storen.

Ik heb een hoop van deze gedachten gestolen van @kathryndevaney