Ik heb een theorie waarom allerlei soorten "intellectuele" teksten steeds grover en onleesbaarder worden. Dat komt omdat een auteur probeert zichzelf te beschermen tegen allerlei domme (of kwade trouw) bezwaren die hij na de publicatie zal krijgen.

Dus, hij probeert zichzelf overmatig uit te leggen, preventief. Het probleem is: niemand wil deze overmatige uitleg lezen, ze geven niets aan je ziel en geest. Voor het grootste deel zijn deze lange en genuanceerde discussies over domme (of gewoon oneerlijke) argumenten saai, oninteressant.

Mijn advies is niet zozeer om de kritiek te negeren, maar om er kieskeurig mee om te gaan. Heel, heel kieskeurig. Je kunt reageren op de critici, je kunt hun bezwaren debatteren MAAR wees selectief. Kies interessante, betekenisvolle, belangrijke bezwaren om op te reageren, en negeer de rest gewoon.