Veel van het armoedebestrijdingsprogramma van Effectieve Altruïsme maakte meer zin aan het einde van de geschiedenis, toen Europa welvarend was, de Amerikaanse militaire macht onbetwist was en alleen de westerse technologie vooruitging. Het was een soort pluralistische gewassen technocratische herleving van de beschavingsmissie van de jaren 1900. Vandaag de dag is de taak niet langer custodiaal, om de derde wereld te helpen inhalen bij het Westen. In plaats daarvan bevinden we ons in een ernstige economische, politieke, filosofische en morele strijd over de vraag of we de welvaart van de eerste wereld überhaupt kunnen behouden. Ontwikkeling of zelfs verspreiding van goede instellingen kan niet iets zijn dat wordt overgedragen of herverdeeld vanuit een westerse wereld die het niet langer heeft.