Geweldloze Communicatie is een benadering die ik jaren geleden op een retraite heb geleerd, en het is bij me gebleven. Ik kreeg de kans om te praten met een ervaren NVC-gids die ik al jaren ken, Danny Cohen, en ik bracht ouderschap in ons gesprek. Aangezien het veel reacties op basis van angst en frustratie met zich meebrengt, vroeg ik Danny hoe NVC helpt om machtsstrijd met onze kinderen om te zetten in verbinding. "Ten eerste, zei hij, "ik wil erkennen hoe onderbemand de meeste ouders zijn. In het verleden opvoeden we kinderen in de gemeenschap, met uitgebreide families en gedeelde zorg. Nu wordt van één of twee volwassenen verwacht dat ze alles doen. Dus zelfcompassie is cruciaal. "Wanneer we getriggerd worden, is de eerste stap innerlijke empathie. Dat kan betekenen dat we ruimte geven voor de frustratie die we voelen zonder het op het kind te laten lekken. Misschien zelfs stilletjes vloeken als dat nodig is - om de spanning door te laten stromen. En dan verbinden met de meer kwetsbare gevoelens eronder: 'Ik ben uitgeput. Ik wil gezien worden. Ik heb steun nodig.' "Heb ook deze gesprekken wanneer je niet in crisis bent. Plan een gezinscheck-in. Vraag je kinderen wat voor hen belangrijk is. Luister tot het einde van de woorden. Als we naar hen toe gaan in plaats van hen in onze richting te trekken, hoeven ze niet meer te schreeuwen."