Chiny borykają się z problemami popytu krajowego z wielu stron. Jednocześnie ich przewaga kosztowa nad resztą świata rośnie: 1. Pęknięcie nadwyżki na rynku nieruchomości, które będzie wywierać presję spadkową na popyt i ceny przez wiele lat. Negatywne efekty majątkowe nadal ciągną w dół względnie zamożnych. 2. Przyjęcie AI postępuje szybko. Ale tak samo szybko następuje przynajmniej krótkoterminowy destabilizujący wpływ na miejsca pracy (szczególnie na poziomie podstawowym) oraz bezpieczeństwo zatrudnienia. 3. Istnieją dobrze udokumentowane luki w sieci zabezpieczeń społecznych dla ogromnej starzejącej się populacji wiejskiej. 4. Deflacja oznacza, że krajowa konkurencja, która już była bezwzględna, staje się jeszcze bardziej bezwzględna. Firmy są przyciągane na rynki eksportowe w poszukiwaniu większych marż, wspierane przez krajową deflację i rosnące taktyki sprzedaży bezpośredniej do konsumentów, które eliminują wielu zagranicznych pośredników, którzy tradycyjnie korzystali z handlu w poprzedniej fali globalizacji. Moim zdaniem świat będzie miał problem z wchłonięciem towarów opuszczonych przez popyt w USA.