Airdropy to katastrofa pod względem ROI. Ale nie muszą takie być. Problem z większością airdropów polega na tym, że próbują nagradzać wszystkich, podczas gdy twarda prawda jest taka, że uczestnicy airdropów nie są sobie równi. Ustawiając mechanikę airdropów, która filtruje uczestników, możliwe jest uruchomienie airdropu z dobrym CPRW: metryką, której używamy wewnętrznie, aby mierzyć koszt na zachowaną portfel po 30 dniach. Przykład z życia wzięty, jak to zrobić dobrze: Airdrop rozdzielił 7,5% podaży tokenów do 12 400 portfeli, używając 2% dziennego mnożnika składanego. To spowodowało wyraźne rozdzielenie między uczestnikami: • 89% użytkowników >10x zachowało się przy TGE • 47,4% nadal aktywnych 90 dni później • Użytkownicy średniego poziomu (4–8x) odpadli w 67,7% • Podział portfeli obniżył przechwytywanie tokenów z 73,8% do 63,3% Wynik był czystą krzywą retencji w kształcie litery U. Można zobaczyć, jak użytkownicy o wysokim zaangażowaniu pozostali, podczas gdy średni poziom najemników odpadł, ponieważ mechanika projektu uczyniła częściowe zaangażowanie nieracjonalnym. Nasza filozofia dotycząca airdropów = tylko prawdziwi użytkownicy. Śledź @horinekPM @thePeteasaurus @Perigoway, aby dowiedzieć się więcej o naszej pracy w zakresie danych on-chain i analityki!