UE zdecydowała się nie prowadzić wojny handlowej z USA (a Komisja otrzymuje za to pewną krytykę). Chiny już prowadzą wojnę polityki przemysłowej z UE - i wygrywają 1/

Ale nie musimy zgadywać, jaki wpływ mają sukcesy polityki przemysłowej Chin (i makroekonomiczne niepowodzenia) na USA -- eksport UE do Chin już odnotowuje stały spadek 3/

Pandemiczny wzrost deficytu UE z Chinami nie okazał się przejściowy (IMF wciąż musi zrobić trochę więcej, aby przyznać się do swojej prognozowanej porażki w tej kwestii) 4/

i trudno jest argumentować, że wzrost deficytu handlowego jest pozytywnym zjawiskiem, gdy wzrost deficytu wynika głównie z spadku eksportu -- a tym samym spadku produkcji (są dodatkowe skutki związane z konkurencją na trzecich rynkach) 5/

Sektor eksportowy Niemiec w szczególności odczuwa to na własnej skórze ... i rośnie uznanie wewnątrz Niemiec (choć być może nie w VW), że chińskie polityki przemysłowe i handlowe są ważnym czynnikiem wyjaśniającym ostatnią stagnację niemieckiej gospodarki 6/

Nie ma wątpliwości, że Chiny są obecnym mistrzem eksportu samochodów.

I myślę, że w Europie rośnie świadomość, że europejskie interesy są szkodzone przez obecną politykę walutową Chin (podążającą za dolarem, pomijając poniedziałek) 8/

Sformułowałem tego bloga prowokacyjnie, aby przyciągnąć uwagę - ale także dlatego, że Von der Leyen ma właściwe instynkty dotyczące Chin. Stany Zjednoczone powinny teraz zachęcać UE do poważnego podejścia do polityki przemysłowej, która wzmacnia transatlantycką gospodarkę 9/

Blog podsumowuje moje porady polityczne dla Europy (a także dla USA, ponieważ administracja Trumpa wciąż przecenia taryfy na sojuszników jako narzędzie polityczne) -- aby uzyskać bardziej szczegółowe wyjaśnienie, zobacz: