Mijn buurvrouw in de tent naast de onze, Um Hussam, vertelde me vanmorgen: "Hussam is naar buiten gegaan om bloem te halen... en als hij een zak meebrengt, geef ik je 3 kilo voor je kinderen." Ik glimlachte en bedankte haar, niet wetende dat deze glimlach al snel in een traan zou veranderen. Sinds de ochtend... is Hussam nooit teruggekeerd. En tegen de avond kwam het nieuws: Hussam is in het Al-Shifa Ziekenhuis... martelaar. Wat voor een nacht is dit voor Um Hussam? Een nacht waarin ze haar oudste zoon verliest — haar steunpilaar — die naar buiten ging om zijn moeder, zijn bedlegerige vader en zijn kleine zussen in de tent te voeden... en levensloos terugkwam, gedragen op schouders.