"cena to produkt" to mentalność zerowej sumy, w której "wygrana" polega na maksymalnym wydobywaniu zysków kapitałowych od późnych inwestorów (ludzi, których musisz wprowadzić, aby zbudować skalowalne modele biznesowe). W cyklu dyfuzji technologii, długoterminowym celem jest zarabianie na większości, a nie z góry, ale poprzez małe opłaty w czasie, w oparciu o użyteczność usługi/produktu/sieci w porównaniu do technologii dziedzictwa. W przeciwieństwie do wczesnych adoptersów, większości mają mniejszą skłonność do płacenia z góry i ryzykowania kapitału, aniżeli do zmiany rutyn/zachowań, aby przyjąć technologię. Płacą/zmieniają zachowanie proporcjonalnie do wartości, jaką technologia dostarcza w porównaniu do istniejących alternatyw rynkowych, których używają dzisiaj. W erze degen crypto, wykresy były uosobionymi znakami narracyjnymi opartymi na konsensusie społecznym i oderwanymi od fundamentalnej aktywności ekonomicznej (maszyna do głosowania/konkurs piękności Keynesa). Z biegiem czasu, gdy kryptowaluty są przyjmowane i dystrybuowane na dużą skalę (czy to przez firmy kryptowalutowe, czy przez tradycyjnych graczy web2/tradfi), zwycięzcy będą określani mniej na podstawie zysków kapitałowych, a bardziej na podstawie powtarzalnych dochodów, utrzymania użytkowników i fundamentów ekonomicznych.