Een diepgaande analyse - een echt diepgaande analyse, zo zou men kunnen zeggen - van het nieuwe Externe Sector Rapport van het IMF. Het is een stap in de goede richting, maar het IMF onderschat nog steeds de omvang van de wereldwijde handelsonevenwichtigheden en de omvang van China's surplus. 1/

De blog van Pierre-Olivier Gourinchas vestigt de aandacht op hoe zowel het Amerikaanse tekort als de Chinese surplus in 2024 (ten opzichte van 2023) zijn toegenomen en hoe deze uitbreiding ongewenst was, omdat het de Chinese surplus (en het Amerikaanse tekort) boven de schattingen in het IMF-model duwde. 2/

Maar het IMF werkt aan het gerapporteerde lopende rekeningoverschot van China van iets meer dan 2% van het BBP (en het IMF voorspelt onverklaarbaar dat dit overschot in 2025 zal dalen, ook al is het goederenoverschot al met $150 miljard gestegen ... ) 3/

De voorspelling van een surplus van $375 miljard (1,5 tot 2 pp van het BBP, of net iets hoger dan de huidige norm van het IMF voor China) is veel te laag. Als de gegevens van China na 2021 niet gebaseerd waren op interne enquêtes die lijken te zijn gekalibreerd om fouten op nul te zetten ... 4/

Het gerapporteerde overschot van China zou in de orde van $800 miljard liggen, zo niet iets meer ... (zie de correlatie met de douane aangepast voor toerisme in het verleden) 5/

Het IMF bespreekt deze gegevenskwesties in Box 1 van hoofdstuk 1 - wat essentieel leesvoer is en uitgebreid op mijn blog wordt behandeld. Het IMF (wijs) denkt dat China zijn inkomensbalans verdoezelt ... 6/

En het statistiekbureau van het IMF heeft duidelijk niet nagedacht over de implicaties van het aanmoedigen van landen om enquêtegegevens te gebruiken in plaats van douanegegevens om de goederenbalans in de betalingsbalans (in de BPM6-norm) op te stellen. 7/

Het IMF kan China niet bekritiseren voor het aannemen van de door het IMF voorgestelde methodologie, maar de onderstaande grafiek toont aan dat het een ramp is (heeft het IMF niet onthouden dat de op enquêtes gebaseerde BBP-gegevens van China enorm problematisch en schijnbaar gemanipuleerd zijn) ... 8/

Een ander interessant technisch probleem is de rol van de "netto buitenlandse activa" variabele van het IMF bij het genereren van de 1% van het BBP surplusnorm voor China en de 2% van het BBP tekortnorm voor de VS ... 9/

Het IMF interpreteert de netto buitenlandse activa variabele als een verzamelbegrip (het vangt min of meer de afgelopen overschotten en tekorten plus waardeveranderingen) en niet in de voor de hand liggende letterlijke zin als een voorspelling voor de inkomensbalans op eerdere overschotten/tekorten ... 10/

Maar als het meer is dan een verklaring dat overschotten en tekorten aanhoudend zijn, zou het tenminste gedeeltelijk moeten betrekking hebben op de inkomensbalans, en interessant genoeg doet het dat niet voor zowel de VS als China ... 11/

de VS heeft een enorme negatieve aandelenpositie (zowel schuld als eigen vermogen), maar dankzij de grote winsten die Amerikaanse bedrijven rapporteren in een paar belastingparadijzen, is het inkomenssaldo vrij vlak -- niet het 3% tekort dat het IMF-model naar verluidt voorspelt ... 12/

En China heeft een steeds positievere netto internationale investeringspositie, en daarom suggereert het IMF-model impliciet dat het grootste deel van zijn lopende rekeningoverschot afkomstig zou moeten zijn van inkomsten uit investeringen ... 13/

Toch heeft China een (ridicule) tekort op de investeringsinkomsten dat zelfs het IMF nu in twijfel trekt, en het gerapporteerde externe surplus komt volledig van het nu enorme goederenoverschot! 14/

Aanbevelen ook de opmerkingen over het Externe Sector Rapport (en de benadering van het IMF ten opzichte van China in het algemeen) van @sobel_mark.