Z perspektywy aktywów, funduszy i wymiaru czasowego, oto wspaniała dyskusja trzech nauczycieli. Poniższy zrzut ekranu zestawia ich poglądy. Jest to bardzo podobne do opinii @Guilin_Chen_ 桂林, a także @lanhubiji 蓝狐 i @TingHu888 T大, którzy mają bardzo sensowne argumenty. W rzeczywistości obaj patrzą na to z różnych perspektyw: pierwszy z perspektywy aktywów, drugi z perspektywy funduszy. Czym jest perspektywa aktywów? Kluczowe jest zastanowienie się, jak wygląda fundament tego aktywa (akcji lub kryptowaluty)? Jak wygląda jego potencjał wzrostu (stan rozwoju i tempo wzrostu jego działalności i ekosystemu)? Czy w wymiarze trzech, pięciu, a nawet dziesięciu lat można zapewnić ciągły wzrost, czy można zapewnić, że jego pozycja w ekosystemie przemysłowym będzie nadal wiodąca? Tutaj należy również dynamicznie śledzić: 1) co może się zmienić w ciągu najbliższych dwóch lat w perspektywie trzech lub pięciu lat (z szybkiego wzrostu w stabilny rozwój); 2) lub przez te dwa lata może nie być dobrze, ale z powodu jego kluczowych zdolności, jeśli strategia jest poprawna i tempo odpowiednie, po roku lub dwóch może znów być dobrze (odwrócenie trudności). Czym jest perspektywa funduszy? Jakie są cechy funduszy, jak długi jest cykl? Dla indywidualnych inwestorów, czy te fundusze inwestycyjne będą potrzebne w przyszłości na nagłe wypadki, czy są to fundusze, które nie będą potrzebne w krótkim okresie (w ciągu pół roku lub roku), czy też nawet jeśli stracą na wartości, nie wpłynie to na ich życie? To decyduje o naszym nastawieniu, rytmie i postrzeganiu aktywów w krótkim i długim okresie. Podobnie jak w instytucjach, widać, że fundusze hedgingowe (takie jak Castle, Millennium itp.) i fundusze długoterminowe (takie jak Baillie Gifford) mają zupełnie różne cykle decyzyjne, rytmy działania i perspektywy: fundusze hedgingowe muszą co miesiąc raportować wyniki inwestorom, a jeśli przez pół roku lub rok wyniki są słabe, mogą napotkać znaczne wycofanie kapitału przez inwestorów; fundusze długoterminowe lub ultra-długoterminowe nie muszą stale stawiać czoła temu problemowi, więc mogą myśleć długofalowo i lepiej znosić wahania (pod warunkiem, że ocena aktywów jest trafna). Tutaj należy przejść do trzeciego wymiaru: wymiaru czasu. To z perspektywy samego inwestowania i handlu, powyżej omówiona perspektywa funduszy wydaje mi się bardziej zewnętrznym ograniczeniem, podczas gdy wymiar czasu to bardziej osobisty wybór, czyli jaki rytm nam odpowiada? Niektórzy pasjonują się krótkoterminowym handlem, inni lubią podążać za trendami, a jeszcze inni preferują długoterminowe trzymanie. W "Przewodniku po profesjonalnym spekulowaniu"