De markt bestaat uit verschillende agenten Elk van deze agenten heeft verschillende verwachtingen en beperkingen Wanneer deze agenten uit elkaar lopen, verschuiven de markten en prijzen ze het verschil. Het is wanneer deze agenten tegelijkertijd capituleren dat je enorme stijgingen en dalingen krijgt 🧵👇

De belangrijkste actoren in het systeem zijn de volgende: Investeerders (Particuliere en Institutionele) Centrale Banken Bedrijven (Corporate Executives) Huishoudens (Consumenten) Beleidsmakers (Overheden) Financiële Intermediairs (Banken, Verzekeringsmaatschappijen, Hedgefondsen)

Elk van deze agenten helpt om risico's te beheren en te compenseren terwijl we door verschillende veranderingen en schokken in de economische cyclus bewegen. Bijvoorbeeld, de olie-shock eerder dit jaar als gevolg van spanningen in het Midden-Oosten is iets dat de Fed niet kan beheersen omdat het aan de aanbodzijde ligt. De olieprijs is echter een directe factor in de inflatie, wat betekent dat hoe meer volatiliteit en stijgingen in ruwe olie, hoe groter de onzekerheid in de inflatievooruitzichten. Handelaars kunnen binnenkomen en helpen deze volatiliteit te verzachten door liquiditeit te bieden, zodat de prijsveranderingen gelijkmatiger over de tijd worden verdeeld, wat zorgt voor grotere stabiliteit en minder onzekerheid. Dit helpt centrale banken netto gezien in plaats van enorme bewegingen in ruwe olie de hele tijd zonder iemand om het te verzachten.

Dit is een voorbeeld van hoe twee verschillende agenten elkaar kunnen compenseren. Alle verschillende agenten kunnen dit doen in een verscheidenheid aan scenario's. Dit is een deel van wat de scenario-analyse voor markten creëert.

Een ander voorbeeld: Fed (Agent 1): Verlaagt de rente om lenen en uitgeven te stimuleren, met als doel de particuliere investeringen en de consumentenvraag te verhogen tijdens een neergang. Praktische Verbinding: Lagere rentes maken krediet goedkoper, wat zakelijke investeringen en consumentenuitgaven aanmoedigt om de economische vertraging tegen te gaan. Overheid (Agent 2): Verhoogt de fiscale uitgaven (bijv. infrastructuur, belastingverlagingen, stimuleringscheques) om de vraag direct te verhogen en banen te creëren. Praktische Verbinding: Overheidsuitgaven injecteren geld in de economie, wat de consumentenvraag en de werkgelegenheid ondersteunt. Resultaat: Renteverlagingen van de Fed en overheidsuitgaven werken samen om de vraag en investeringen te stimuleren, wat helpt om de neergang te compenseren en de economische herstel te ondersteunen.

Het RISICO ontstaat wanneer al deze agenten beginnen samen te werken en hun acties elkaar versterken om de markresultaten te amplificeren. Het resultaat zijn enorme stijgingen en dalingen in zowel de economie als de markt.

Scenario: Feedbackloop van Capitulation Over Alle Agents (Melt Down Scenario) Consumenten (Agent 1): Geconfronteerd met hoge inflatie en stijgende rentevoeten, daalt het consumentenvertrouwen, wat leidt tot verminderde uitgaven en verhoogde besparingen om zich te beschermen tegen onzekerheid. - Praktische Verbinding: Naarmate de uitgaven afnemen, krimpt de vraag, wat de economische vertraging verder verdiept. Bedrijven (Agent 2): Met lagere vraag en hogere leenkosten verlagen bedrijven hun winstverwachtingen, verminderen ze investeringen en ontslaan ze werknemers. - Praktische Verbinding: Verminderde bedrijfsactiviteit leidt tot hogere werkloosheid en zwakkere economische groei, wat de consumentenvertraging versterkt. Centrale Banken (Agent 3): In reactie op de vertraging verlaagd de Fed de rente, maar angsten voor toekomstige inflatie leiden tot marktscepsis, waardoor de rente volatiel blijft en de effectiviteit van renteverlagingen afneemt. - Praktische Verbinding: Onzekerheid in het monetair beleid verergert de marktvolatiliteit, waardoor bedrijven en consumenten aarzelen om te investeren of uit te geven. Resultaat: Alle agents capituleren tegelijkertijd: consumenten trekken zich terug, bedrijven schalen af, en de acties van centrale banken zijn minder effectief, wat een negatieve feedbackloop creëert van verzwakte vraag, lagere groei en verhoogde onzekerheid. Dit verdiept de economische neergang.

Scenario: Feedbackloop van Capitulation aan de Bovenkant (Melt-Up) Consumenten (Agent 1): Met stijgende activaprijzen en sterke economische groei neemt het consumentenvertrouwen toe, wat leidt tot hogere uitgaven en grotere consumptie. - Praktische Verbinding: Verhoogde uitgaven stimuleren de vraag, wat de bedrijfswinsten verhoogt en de economische groei verder aandrijft. Bedrijven (Agent 2): Naarmate de vraag toeneemt, verhogen bedrijven de productie, breiden ze investeringen uit en huren ze meer werknemers in om aan de hogere vraag te voldoen, wat leidt tot hogere winsten. - Praktische Verbinding: Bedrijfs groei en winstgevendheid drijven de aandelenprijzen omhoog, wat het consumentenvermogen en vertrouwen verder versterkt. Centrale Banken (Agent 3): Gezien de sterke groei en stijgende activaprijzen, wordt de Fed zelfverzekerder, houdt de rente laag of implementeert zelfs stimuleringsprogramma's, wat meer lenen en investeren aanmoedigt. - Praktische Verbinding: Lage rentes en stimulansen creëren meer liquiditeit, wat verdere groei in de aandelen- en vastgoedmarkten aanwakkert. Resultaat: Alle agenten capituleren naar boven: consumenten geven meer uit, bedrijven breiden snel uit en centrale banken moedigen liquiditeit aan, wat een positieve feedbackloop creëert. Dit leidt tot een melt-up, waarbij stijgende vraag en activaprijzen elkaar aandrijven, resulterend in een zelfversterkende cyclus van groei, hogere aandelenprijzen en verhoogde consumentenbestedingen.

Op dit moment bevinden we ons in een melt-up scenario, en dit is wat ik al een tijdje uiteenzet:

Ik heb een volledige video opgenomen waarin ik uitleg hoe deze agenten verbinding maken en het huidige macro-regime kaderen. Dit zal cruciaal zijn om te begrijpen naarmate we de komende 3 maanden ingaan, waarbij de extremen aan de boven- en onderkant hogere waarschijnlijkheden worden.