Flowith is als een stagiair die niet slim genoeg is, maar altijd probeert iets extra's te doen om de baas tevreden te stellen. Een taak kan hij maar tot 60 punten maken, en voordat hij het heeft verbeterd, is hij al druk bezig met het genereren van afbeeldingen en muziek, waardoor hij de essentie volledig mist. Genspark is als een student uit een klein stadje, die zijn aanwezigheid probeert te vergroten door vooraf ingevulde inhoud te gebruiken om sympathie te winnen. Hij maakt de oefentests redelijk goed, maar zijn reactievermogen is iets minder. Tachtig punten zijn niet slecht, maar er zijn geen memorabele punten. Maar Manus, ik moet je echt complimenteren. Niet alleen kan hij elke taak goed afwerken, maar hij kan ook onthouden wat ik heb gezegd (de kennisbankfunctie is te sterk, elke keer als er extra behoeften zijn, vraagt hij je: "Wil je dit als voorkeur instellen?"). Hij kan zelfs zeggen zoals een stagiair: "Probeer de volgende keer..." en dan met één druk op de knop toevoegen aan de kennisbank. Begrijpt iemand dit gevoel van de vage grens tussen AI en mens? Het lijkt erop dat de productmanager van goed agent in zijn jonge jaren een geweldige werknemer/collega moet zijn geweest. Hoewel deze tijd altijd de betekenis van 'werken' ondermijnt, begrijpt alleen degene die serieus heeft nagedacht over hoe samen te werken in een team, hoe waardevol de meest basale menselijke samenwerkingsdeugden zijn, zoals "boven, onder, links, rechts uitlijnen" en "begrijpen van de taakintentie". (Het is echt niet dat Manus een troll is, hij is gewoon een gepassioneerde jaarlijkse gebruiker van evaluaties.)