1/10 Zyski przemysłowe w Chinach spadły o 4,3% w skali roku w czerwcu i o 1,8% w pierwszej połowie 2025 roku, mimo że przychody wzrosły o 2,5%. Spadek był spowodowany przez SOE, które spadły o 7,6% w pierwszej połowie, podczas gdy zyski firm z sektora prywatnego wzrosły o 1,7%.

2/10 Pekin chce zapobiec temu, co postrzega jako zakłócającą konkurencję cenową, ograniczając zdolność firm do konkurowania cenami, ale nie widzę, jak mogą odnieść sukces. Obniżanie cen nie jest problemem - to po prostu objaw problemu.

3/10 Firmy nie obniżają cen złośliwie, ale dlatego, że produkują znacznie więcej, niż mogą sprzedać na rynku krajowym, a chociaż agresywnie zwracają się ku coraz bardziej niechętnym rynkom zagranicznym, wciąż polegają na popycie krajowym jako głównym źródle swoich sprzedaży.

4/10 Ponieważ Chiny nie są w stanie zaakceptować krótkoterminowych skutków ekonomicznych i zatrudnienia związanych z zamknięciem najmniej efektywnych producentów, a zamiast tego zalewają ich dodatkowymi kredytami, nierównowaga między podażą a popytem nie zmieni się, nawet jeśli firmy przestaną...

5/10 zdolne do konkurowania cenami. Wzrost zapasów, oczywiście, musi być finansowany rosnącym długiem. A co by się stało, gdyby firmy nie były już w stanie obniżać cen?

6/10 W miarę jak sprzedają dobra konsumpcyjne, oznacza to, że jeden z najskuteczniejszych sposobów na zwiększenie realnego dochodu do dyspozycji dobiegł końca (niższe ceny skutecznie przenoszą dochód z firm do gospodarstw domowych). To oznaczałoby wolniejszy wzrost konsumpcji.

7/10 W miarę jak sprzedają towary innym firmom, wyższe zyski sprzedawcy oznaczają niższe zyski kupującego, co sprawia, że nie ma zmiany w ogólnych zyskach biznesowych, a jedynie zmiana w sposobie dystrybucji zysków.

8/10 Istnieją tylko dwa rozwiązania nadmiaru zdolności produkcyjnych. Jednym z nich jest zwiększenie popytu, co okazało się niemożliwie trudne. Drugim jest zmniejszenie podaży, co oznacza zamknięcie zakładów produkcyjnych i zwolnienie pracowników.

9/10 Problem z drugim "rozwiązaniem" polega na tym, że w miarę zwalniania pracowników, popyt spada jeszcze bardziej, a chociaż popyt nie spadnie tak szybko jak podaż, to jednak niebezpieczeństwo polega na tym, że wynikająca z tego recesja gospodarcza jest większa niż oczekiwano. Z tym zmierzyły się Stany Zjednoczone na początku lat 30.

10/10 Na koniec nie można rozwiązać problemu strukturalnego za pomocą działań księgowych lub administracyjnych. To, co prawdopodobnie zobaczymy, to większe nadwyżki handlowe i rosnące zapasy, przy czym te pierwsze będą głównym sposobem na ograniczenie tych drugich.