Co sprawia, że niektórzy ludzie mogą spokojnie i metodycznie rozwiązywać problemy, podczas gdy ty jesteś bardzo zaniepokojony, bardzo zaniepokojony, a w pośpiechu łatwo popełniasz błędy? Ponieważ szczególnie boisz się konfliktów, masz tylko jedną nadzieję na ten konflikt: chcę szybko przez to przejść, chcę szybko to zakończyć, chcę szybko uciec. Dlatego, gdy się spieszysz, tak naprawdę nie skupiasz się na sprawach, ale utknąłeś w emocjach strachu przed konfliktem, myśląc, że wszystko się kończy. Dlaczego tak bardzo się boimy? Za tym strachem przed konfliktem często kryją się dwa powody. Po pierwsze, twoja potrzeba kontroli nad światem jest silniejsza niż u innych; to, co dla innych jest małym problemem, dla ciebie wydaje się ogromne i bardzo się tego boisz, więc chcesz uciec. Często wynika to z twojego dzieciństwa, w którym twoje otoczenie nie pozwalało na utratę kontroli. Kiedy w twojej rodzinie pojawiały się jakiekolwiek problemy, twoi rodzice stawali się bardzo niestabilni. Lub gdy popełniałeś drobne błędy, ich reakcje były bardzo silne. To sprawia, że jesteś znacznie bardziej wrażliwy na najmniejsze niestabilności niż inni, co prowadzi cię do stanu dużego niepokoju i paniki. Po drugie, twoje zaufanie do siebie jest bardzo niskie; ci, którzy mogą spokojnie i powoli rozwiązywać problemy, mają w sobie przekonanie, że mogą to zrobić, więc mogą to robić powoli. A twoje myśli to: „wszystko się kończy, ten problem jest zbyt duży, czuję, że się rozpadam, nadchodzi ogromna katastrofa”. Nie ufasz sobie, że możesz poradzić sobie z tym problemem, co często wynika z braku zaufania ze strony innych w przeszłości. Nawet jeśli robisz wszystko dobrze, reakcje, które otrzymujesz, są nadal niewystarczające, nadal negatywne. Dlatego, gdy podejmujesz jakieś działania, bardziej martwisz się o siebie, niż ufasz sobie. Podsumowując, twoje zaniepokojenie wynika z braku akceptacji siebie oraz braku akceptacji dla tego niekontrolowanego świata. Co w takim razie zrobić? Najważniejszą rzeczą jest to, że musimy ćwiczyć umiejętność zatrzymania się w konflikcie. To znaczy, że muszę chwilę pozostać w tych emocjach, pomyśleć, co tak naprawdę się wydarzy. Ten proces to rozpraszanie chmur, aby zobaczyć prawdziwy świat, ale za każdym razem go pomijasz, ponieważ natychmiast działasz. Dlatego przygotuj się na następną sytuację, gdy coś pójdzie nie tak lub gdy się spieszysz, najpierw powiedz sobie, aby na chwilę się zatrzymać, zatrzymaj się na minutę, zatrzymaj się na dwie minuty. A wtedy odkryjesz, że po minucie, dwóch minutach, dziecięczne uczucie stresu już zniknęło. W tym momencie ponownie użyj swoich oczu, aby spojrzeć, a swoje serce, aby poczuć, co to za problem; wtedy będziesz w stanie działać znacznie efektywniej.