🇺🇸 KAMPANIA „WIELKIE DŻINSY” SYDNEY SWEENEY: GENIALNA, KONTROWERSYJNA - I STRATEGICZNA JAK CHOLERA American Eagle nie tylko znikał - był niewidoczny. Kiedyś potęga lat 2000, AE został zdominowany przez fast fashion (Zara, H&M), wyprzedzony przez marki DTC (Everlane, Madewell) i całkowicie zignorowany przez pokolenie Z. Ich podstawowy problem? Marka bez krawędzi, bez narracji i bez prawdziwej publiczności. AE stał się zapomnianym dzieckiem w centrum handlowym - zbyt nijaki, by obrazić, zbyt ogólny, by zainspirować. Lata bezpiecznych kampanii nie przyniosły żadnych rezultatów. Nawet sukces Aerie nie mógł wyciągnąć głównej linii AE z nieistotności. Więc zmienili kurs. Mocno. Kampania „Wielkie Dżinsy” nie była stworzona dla szerokiej publiczności - to był przemyślany błyskawiczny atak. Sydney przyniosła ogień, gra słów przyniosła wiralność, a kontrowersje przyniosły nagłówki. Seksualizowana? Tak. Rasowo kodowana? Krytycy tak mówili. Ale także: natychmiastowo ikoniczna, algorytmicznie nie do zatrzymania i idealnie wyważona dla marki, która nie miała nic do stracenia. AE nie wpadł w uwagę - oni ją zaprojektowali. Zdecydowali się na dyskomfort, przyjęli reakcję i obserwowali, jak ich akcje wzrosły o 18% w ciągu kilku dni. Co ciekawe, kampania zyskała uznanie ze strony prawicy politycznej. JD Vance napisał: „Sydney Sweeney jest piękna. Nie musimy żyć w świecie, w którym uznanie tego za jakiś rodzaj przestępstwa nienawiści.” Fox News emitowało segmenty nazywające reakcję „wyprodukowanym oburzeniem” i określające krytykę jako „największą przesadę w wojnie kulturowej.” To nie była tylko wygrana marketingowa - to było kulturowe resetowanie. Bo kiedy subtelne porażki trwają przez dekadę, trzeba być głośnym. A to było bardzo głośne. Źródło: Vox, NyT, NyPost, AdWeek