Powell's samenvatting van de toespraak in Jackson Hole: Dovish verandering en evolutie van het beleidskader Belangrijke punten - Dovish beleidsignalen: Fed-voorzitter Jerome Powell verscheen op de laatste Jackson Hole-conferentie en gaf signalen af voor het herstarten van renteverlagingen, waarbij hij opmerkte dat veranderingen in de risico-evenwichten mogelijk aanpassingen van de beleidspositie vereisen. - Economische veerkracht: Ondanks aanzienlijke beleidsaanpassingen vertoont de Amerikaanse economie nog steeds veerkracht. De arbeidsmarkt nadert volledige werkgelegenheid, en hoewel de inflatie boven het doel van 2% ligt, is deze aanzienlijk gedaald ten opzichte van de piek na de pandemie. - Risico-dynamiek: Powell benadrukte opkomende risico's, waaronder een stijgende werkloosheid (bijna 1% hoger dan vorig jaar) en een vertraging van de BBP-groei (1,2% in de eerste helft van 2025, vergeleken met 2,5% in 2024), voornamelijk gedreven door verzwakte consumptie-uitgaven en structurele veranderingen zoals verhoogde tarieven en striktere immigratiebeleid. - Dynamiek van de arbeidsmarkt: Recente gegevens tonen aan dat de non-farm payrolls in de afgelopen drie maanden gemiddeld slechts 35.000 nieuwe banen per maand hebben toegevoegd, ver onder de gemiddelde 168.000 per maand in 2024. Desondanks blijft de werkloosheid op een historisch laag niveau van 4,2%, en zijn de indicatoren van de arbeidsmarkt over het algemeen stabiel. Echter, door immigratiebeperkingen vertraagt de groei van de arbeidskracht, wat de neerwaartse risico's vergroot. - Inflatievooruitzichten: Tarieven hebben de prijzen van bepaalde goederen opgedreven (de kern-PCE-inflatie is 2,9%, de kern-goederenprijzen zijn met 1,1% gestegen), maar Powell gelooft dat deze effecten tijdelijk kunnen zijn. Gezien de situatie op de arbeidsmarkt lijkt het onwaarschijnlijk dat er aanhoudende inflatierisico's zijn (zoals een loon-prijs spiraal), maar het is cruciaal om de inflatieverwachtingen verankerd te houden. - Beleidsimplicaties: Het beleidsrentetarief ligt dichter bij een neutraal niveau dan vorig jaar (100 basispunten lager), waardoor de Fed voorzichtig haar beleid kan aanpassen. Powell benadrukte dat beslissingen op basis van gegevens moeten worden genomen, met een balans tussen werkgelegenheid en inflatierisico's, zonder een vooraf bepaalde route. Update van het monetair beleidskader - Evolutie van het kader: De Fed heeft een herziene "verklaring van lange termijn doelstellingen en monetair beleid strategie" gepubliceerd, die de lessen van de afgelopen vijf jaar weerspiegelt. Belangrijke veranderingen zijn onder andere: - Breder toepasbaar: Het kader richt zich niet langer alleen op de effectieve ondergrens (ELB), maar is bedoeld om de dubbele missie in verschillende economische omgevingen te ondersteunen. - Flexibel inflatiedoel: De "compensatoire" strategie (die inflatie na de ELB toestaat om te overschrijden) is afgeschaft, omdat deze niet goed toepasbaar is in een hoge inflatieomgeving. - Balancerende aanpak: De verklaring verduidelijkt dat wanneer werkgelegenheid en inflatiedoelen conflicteren, de Fed een balancerende aanpak zal hanteren, terugkerend naar de formulering van het kader van 2012. - Aanpassing van werkgelegenheidsformulering: Het woord "kloof" is verwijderd om misverstanden te voorkomen, en benadrukt dat werkgelegenheid mogelijk boven het niveau van volledige werkgelegenheid ligt zoals dat in realtime wordt beoordeeld, zonder noodzakelijkerwijs inflatierisico's te veroorzaken, maar dat er indien nodig preventieve maatregelen kunnen worden genomen. - Behoud van kernprincipes: Het inflatiedoel van 2% blijft ongewijzigd en wordt gezien als het beste niveau voor stabiliteit en beleidsflexibiliteit. De Fed heeft zich verplicht om elke vijf jaar een evaluatie van het kader uit te voeren om zich aan te passen aan veranderingen in de economische structuur. Conclusie Powell's toespraak benadrukte een voorzichtige maar dovish beleidsverandering, erkent de neerwaartse risico's voor werkgelegenheid en inflatiedruk gedreven door tarieven, en herhaalt de toewijding van de Fed aan datagestuurd beleid. Het herziene kader vergroot de flexibiliteit, door de veronderstelling van een ELB-rente dicht bij de effectieve ondergrens los te laten, om bredere economische uitdagingen aan te pakken en transparantie en effectiviteit in de zoektocht naar volledige werkgelegenheid en prijsstabiliteit te waarborgen.